ADASTO s.m.

0.1 adastu.

0.2 Etimo incerto: da adastare oppure dalla locuz. avv. ad asto 'a gara' (cfr. asto 1).

0.3 Angelo di Capua, 1316/37 (mess.): 1.

0.4 Att. solo in Angelo di Capua, 1316/37 (mess.).

0.6 N Doc. esaustiva.

0.7 1 Fretta, sollecitudine.

0.8 Milena Piermaria 23.01.2001.

1 Fretta, sollecitudine.

[1] Angelo di Capua, 1316/37 (mess.), L. 6, pag. 105.25: Cumpluti adunca per ordini tucti kisti cosi supradicti, Eneas, cum grandi adastu, secutau a ffari li cumandamenti di la Sibilla.

[2] Angelo di Capua, 1316/37 (mess.), L. 10, pag. 176.3: la navi di unu ki avia nomu Trocheu, non savendu lu rivaiu et havendu prescha di viniri in terra, urtau a dicta ripa, per modu ki si ruppi, ma tucti li homini di la navi dubitandu annigari cum multu adastu vinniru in terra sani et salvi.

[u.r. 27.11.2017]