AGGUINTARE v.

0.1 f: aguinthà .

0.2 Etimo incerto: da agguinchiare o meno prob. per incrocio con agguantare.

0.3 F Contr. anima e corpo, XIII ui.di. (ven. occ.): 1.

0.4 Non att. nel corpus.

0.6 N Consulenza dei collaboratori delle CLPIO.

0.7 1 Lo stesso che avvinghiare.

0.8 Elena Artale 07.07.1999.

1 Lo stesso che avvinghiare.

[1] F Contr. anima e corpo, XIII ui.di. (ven. occ.): [I]n un dì l'ày perçù / [ e ] de tuto quel'aver / [ç]amay non di' godere; / [e]l fo de mal acquisto, / [k]é tu, dolento tristo, / [ l'] à' tuto guadhagnà / [c]um torto e con peccà. / [E]t è'-e mal aguinthà , / [m]ort fi e martorià, / .d.ro gran passion / ... / [c]hé 'l to adovramento / [m]e· fan star in tormento, / ... / [ e ] març'e pudhelente / [c]um un altro dolento... || CLPIO, U1 AnCo.141.

[u.r. 30.11.2017]