AGIOSTRARE v.

0.1 açostrar, azostrar.

0.2 Da giostrare.

0.3 Tristano Veneto, XIV: 1.

0.4 Att. solo in Tristano Veneto, XIV.

0.6 N Per l'occ. di açostra in Disticha Catonis venez., XIII, v. aggiustare 2: cfr. Meneghetti-Tagliani et al., Il ms. Saibante-Hamilton 390, p. 220.

0.7 1 Affrontare in combattimento (proprio o fig.).

0.8 Elena Artale 17.03.1999.

1 Affrontare in combattimento (proprio o fig.).

[1] Tristano Veneto, XIV, cap. 529, pag. 492.26: Et quando miser Lanciloto fo da lui, ello lo saludà et lui li rendé lo so salludo ben et cortesementre. Puo' lo cavalier dise a miser Lanciloto: «Signor, qui sé' vui che azostrar volé a mi?». Et elo dise: «Signor, Lanciloto delo Lago son apellado, et lo re Ban de Benuc fo mio pare».

[u.r. 13.03.2008]