AMBIATORE s.m.

0.1 amblaturi.

0.2 Da ambiare.

0.3 Senisio, Declarus, 1348 (sic.): 1.

0.4 Att. solo in Senisio, Declarus, 1348 (sic.).

0.6 A Doc. sen., 1277-82: Ranieri delli Anbiadori, Iachomo delli Ambiadori, Iacho delli Anbiadori.

N Ma cfr. GDT p. 14 per la forma dimin. A(m)biadorini in un doc. tosc. del 1157.

Doc. esaustiva.

0.7 1 Cavallo allenato ad andare all'ambio.

0.8 Milena Piermaria; Rossella Mosti 05.05.2006.

1 Cavallo allenato ad andare all'ambio.

[1] Gl Senisio, Declarus, 1348 (sic.), 31v, pag. 22.28: Bladius dii... quod antiqui dicebant Vadius, idest equus multum ambulans, qui vulgariter dicitur amblaturi.

[2] Gl Senisio, Declarus, 1348 (sic.), 38v, pag. 22.30: Caballus... unde Vadius dii, quasi Vadius, quia multum vadit scilicet gradiarius idest amblaturi.

[u.r. 28.11.2019]