BLESSESE agg.

0.1 blesense, blessese.

0.2 Lat. mediev. Blesensis (da Blesum, Blois).

0.3 Cronica deli imperadori, 1301 (venez.): 1.

0.4 In testi sett.: Cronica deli imperadori, 1301 (venez.).

0.6 N Doc. esaustiva.

0.7 1 Di Blois (in Francia).

0.8 Maria Clotilde Camboni 20.04.2001.

1 Di Blois (in Francia).

[1] Cronica deli imperadori, 1301 (venez.), pag. 230.8: e fo capitanio de questo hoste Gotofredo de Lothoringia, el conte blessese, el conte de Flandra de Sen Zilio, e molti altri nobili e baroni. || Mart. Pol., Chron., pag. 65.14 «comes blesensis».

[2] Bart. da San Concordio, 1302/08 (pis.>fior.), dist. 11, cap. 6, par. 11, pag. 221.29: Pietro Blesense. Imperocché fraile è la memoria e non basta alla moltitudine delle cose...

[u.r. 07.02.2012]