BUFFETTO (1) s.m.

0.1 buffeti, buffetto.

0.2 De buffo.

0.3 F Giordano da Pisa, Prediche, 1304-1305 (pis.>fior.): 1.1; Sacchetti, Rime, XIV sm. (fior.): 1.

0.4 In testi tosc.: Sacchetti, Rime, XIV sm. (fior.).

0.6 N In antr., forme come Buffetto, Buffect(us), Buffetti, Buffecti, si trovano in docc. lat. fin dal 1155: cfr. GDT pp. 120-21.

Doc. esaustiva.

0.7 1 Colpetto dato nelle guance con la mano o con un dito che scocchi sotto ad un altro dito; schiaffo. 1.1 Fig. Colpo di sfortuna, danno.

0.8 Rossella Mosti 04.04.2001.

1 Colpetto dato nelle guance con la mano o con un dito che scocchi sotto ad un altro dito; schiaffo.

[1] Sacchetti, Rime, XIV sm. (fior.), 159.168, pag. 155: E tu, ne se' piorno / del susorno / e se' musorno / a dar leffate, / capezzate / mascellate / recchiate / e guanciate? / Ma con ghignate / ha' il buffetto / in un tragetto / che par archetto / al lava cezi.

[2] Francesco di Vannozzo, Rime, XIV sm. (tosc.-ven.), 148.146: De tutte man' vivande - alor tu senti: / schiozar di denti - con gran massellate, / buffeti con guanzate - e pugne sorde; / qual pizica, qual morde - e tra' de calzo...

[3] Francesco di Vannozzo, Rime, XIV sm. (tosc.-ven.), [1380] 60.268: Co' sier Affenido / oldì quella resposta, / 'lo la varda de posta / e dé·i una goltada; / Diodà, c'oldì el buffetto, / e so frar Coletto / se·i fese davanti, / e pluxor mercatanti e zentil homini, / e cominzar a cridar / per tramezar la briga...

1.1 Fig. Colpo di sfortuna, danno.

[1] F Giordano da Pisa, Prediche, 1304-1305 (pis.>fior.): Quegli, che fosse sostenuto per un suo amico, e pagasse a un tratto per lui di condannagione qualiche cinque mila o dieci mila lire; egli parrebbe tal buffetto, che assai sarebbe egli ricco, ch'egli per lui pur un'altra volta le volesse ripagare da capo... || Manni, p. 136.

[u.r. 27.12.2023]