VIAZAIGO s.m.

0.1 viazaigo.

0.2 Da *vivaciatico (Flechia, Ann. gen., p. 402); cfr. avaccio.

0.3 Anonimo Genovese (ed. Cocito), a. 1311: 1.

0.4 Att. unica nel corpus.

0.7 1 Rapidità.

0.8 Pietro G. Beltrami 10.03.1998.

1 Rapidità.

[1] Anonimo Genovese (ed. Cocito), a. 1311, 38.104, pag. 238: Dê, como serea gram deleto / a cascaun chi g'à eleto, / chi andar ge pò e ossa, / per veí sì bella cossa, / como è da gente tante e tae, / e da galee si armae / de gram consejo de segnor / chi tuti parem valvasor; / e de gram comiti e de noihé, / sorvesajenti e voghé / chi in mar ferem a rastelo / a un som de xuvorelo, / chi sì forte fam szhumar / la gram pjanura de lo mar, / che, sbatando, fam remorim / chi va como un xume rabim. / Sì grande è lo viazaigo, / che no g'è ni gherego ni laigo [ed.: iherego] / a chi no debja deletar / vêr la lor regata far.

[u.r. 28.03.2007]