CAPOCCIA s.f.

0.1 capoçça, capoccia.

0.2 Da capo.

0.3 Buccio di Ranallo, Cronaca, c. 1362 (aquil.): 1.

0.4 In testi mediani e merid.: Buccio di Ranallo, Cronaca, c. 1362 (aquil.); Mascalcia L. Rusio volg., XIV ex. (sab.).

0.6 N Doc. esaustiva.

0.7 1 Lo stesso che bulbo.

0.8 Giuseppe Marrani 26.06.2002.

1 Lo stesso che bulbo.

[1] Buccio di Ranallo, Cronaca, c. 1362 (aquil.), quart. 1158, pag. 268: Adsay necessitati de mangnare duraro; / Capoccia de soffrana alcuni manecaro.

[2] Mascalcia L. Rusio volg., XIV ex. (sab.), cap. 118bis, pag. 248.23: Et poi se frech(e) lu loco b(e)n (con) ij d(e) fulligine et cu(n) j d(e) sale et cu(n) una capoçça d'algi pistate b(e)n insemu(r)a...

[u.r. 05.04.2019]