AGLUTTIRI v.

0.1 aglucta, agluctinu, agluctiri, agluctissi, agluctiuli, agluctutu, agluta.

0.2 Lat. gluttire.

0.3 Giovanni Campulu, 1302/37 (mess.): 1.

0.4 In testi sic.: Giovanni Campulu, 1302/37 (mess.).

0.5 Accento incerto.

0.7 1 Mandar giù (nello stomaco), inghiottire (detto anche di animali). Estens. Divorare. 1.1 Fig. [Detto della terra:] far sprofondare, sommergere.

0.8 Rossella Mosti 04.12.2002.

1 Mandar giù (nello stomaco), inghiottire (detto anche di animali). Estens. Divorare.

[1] Giovanni Campulu, 1302/37 (mess.), L. 4, cap. 40, pag. 167.12: eccu - dichìa Theòdoru - ki lu dracunj sì avi misu la mia testa in bucca sua, et non mi poti agluctiri sul pir vuy...

[2] Angelo di Capua, 1316/37 (mess.), L. 6, pag. 115.18: et ora li serpenti li devoranu et agluctinu lu ficatu et li autri interiuri...

[3] Gl Senisio, Declarus, 1348 (sic.), 74v, pag. 21.26: Deglucio tis... sorbere, agluctiri.

[4] Mascalcia G. Ruffo volg., a. 1368 (sic.), cap. 11, pag. 583.42: e kista bivanda li micti in bucca, ki la agluta cun unu cornu di boi, e tegna la testa alta in tali guisa ki li vaa beni in corpu...

[5] Sposiz. Pass. s. Matteo, 1373 (sic.), cap. 21, par. 7, vol. 2, pag. 87.5: Set queritur si Cristu in kista oracioni fu exauditu. Respondeo quod sic, kì si Cristu in kista oracioni non fussi exauditu, tucta la terra aviria vivi vivi agluctutu li malfacturi...

1.1 Fig. [Detto della terra:] far sprofondare, sommergere.

[1] Angelo di Capua, 1316/37 (mess.), L. 4, pag. 66.14: Ma eu vurria innanti ki la terra mi agluctissi et ki lu omnipotenti patri cum li soy fulgari mi ·ndi mandi in lu infernu, in mezu li autri umbri, ananti ki eu corrumpa mia castitati...

[2] Doc. mess. (?), XIV pm., pag. 65.5: non ti aglucta la terra comu Athan et Abiron; la veritati dirray a lu meu intindimentu et non a lu tou.

[u.r. 30.11.2017]