CONCORDEMENTE avv.

0.1 concordamente, concordemente, cuncordimenti.

0.2 Da concorde.

0.3 Cavalca, Dialogo S. Greg., a. 1342 (pis.): 1.

0.4 In testi tosc.: Cavalca, Dialogo S. Greg., a. 1342 (pis.); Stat. fior., 1357.

In testi mediani e merid.: Doc. ancon., 1345.

In testi sic.: Sposiz. Pass. s. Matteo, 1373 (sic.).

0.6 N Doc. esaustiva.

0.7 1 Di comune accordo, in modo unanime.

0.8 Sara Ravani 25.02.2003.

1 Di comune accordo, in modo unanime.

[1] Cavalca, Dialogo S. Greg., a. 1342 (pis.), L. 4, cap. 38, pag. 286.6: avvegna che poi perdesse la prova perchè tutti gli altri concordemente elessero Simmaco...

[2] Doc. ancon., 1345, pag. 234.20: Nicolò Duoco ac Nicolò Barbo tractaturi deputati per la Segnoria de Venegia con ambasciatori ac sindici de la ciptà d'Anchona predicti da mò innanzi inviolentemente da observare, concordemente et amichevelemente pervennero...

[3] Stat. fior., 1357, cap. 5, pag. 344.27: Et quelli sia Notaio il quale i detti, o vero maggior parte di loro, concordamente elegessono et le loro boci dessono.

[4] Sposiz. Pass. s. Matteo, 1373 (sic.), cap. 5, par. 1, vol. 1, pag. 81.20: et scrivendu comu homini una midesmi ystoria, scrissiru diversamenti et cuncordimenti, comu supra patuit.

[u.r. 13.11.2020]