CROITÀ s.f.

0.1 croitae.

0.2 Da croio.

0.3 Parafr. pav. del Neminem laedi, 1342: 1.

0.4 Att. unica nel corpus.

0.7 1 Ignavia, neghittosità.

0.8 Pär Larson 28.03.2003.

1 Ignavia, neghittosità.

[1] Parafr. pav. del Neminem laedi, 1342, cap. 12, pag. 54.37: Doncha, chom'è dichio, la tentacion non è la caxon de la nostra ruina, ma la pocha stabilitae e lo pocho cognossimento et croitae d'annimo che a lle fiae, da sì sença tentacion, spontanneamente da propria voluntae, el caçe e dà a terra lo cor e 'l voler croio, chomo quella fabrica e ovra chi è fondaa e fachia su l'arenna in terra sabionil... || Cfr. lat.: «Non ergo, ut diximus, lapsus et ruinae causa tentationis est, sed instabilitas animi et ignavia».

[u.r. 31.08.2009]