STRAGAUDENTE agg.

0.1 stragaudenti.

0.2 Da gaudente.

0.3 Bonvesin, Volgari, XIII tu.d. (mil.): 1.

0.4 Att. unica nel corpus.

0.5 Superl. formato col prefisso stra- (lat. exstra).

0.7 1 Che ha grande felicità.

0.8 Pietro G. Beltrami 13.06.2003.

1 Che ha grande felicità.

[1] Bonvesin, Volgari, XIII tu.d. (mil.), De die iudicii, 321, pag. 207: Li benedig illora zoius e stragaudenti / Sí han volar coi angei in terra dri viventi...

[u.r. 19.03.2007]