0.1 cibata, cibatu.
0.2 V. cibare.
0.3 Garzo, S. Chiara, XIII sm. (fior.>pis.): 1.
0.4 In testi sic.: Sposiz. Pass. s. Matteo, 1373 (sic.).
0.6 N Doc.: cit. tutti i testi.
0.8 Sara Sarti 09.09.2003.
[1] Garzo, S. Chiara, XIII sm. (fior.>pis.), 318, pag. 28: Tanta fu la consolansa / de la grande dilectansa, / del fructo et de la speransa / stecte l'anima cibata.
2 Sost. Fig. Chi si nutre di cibo spirituale.
[1] Sposiz. Pass. s. Matteo, 1373 (sic.), cap. 7, par. 1, vol. 1, pag. 96.12: Eu su cibu ki mi cunvengu cum lu cibatu, et non mi cunsumu nč mi distruiu nč mi smaltiscu per lu stomacu di lu cibatu, ma eu stau cum lu meu devotu cibatu et lu meu devotu cibatu stai cum mi.
[u.r. 16.03.2009]