DESCHIAMENTRE prep.

0.1 deschiamentre.

0.2 Etimo non accertato. || Cfr. Stussi, Zib. da Canal, p. 148.

0.3 Tristano Zib. da Canal, 1310/30 (venez.): 1.

0.4 Att. unica nel corpus.

0.5 Locuz. e fras. deschiamentre a 1.

0.7 1 Locuz. prep. Deschiamentre a: fino a.

0.8 Paolo Squillacioti 29.03.2005.

1 Locuz. prep. Deschiamentre a: fino a. || (Stussi).

[1] Tristano Zib. da Canal, 1310/30 (venez.), pag. 73.9: E siando la dona graveda, lo re Milliadus se partì de la tera et andà a chaçar cum suò conpagni et andando a caçar lo re Milliadus, trovà una çerva blancha e lo re la perseguì deschiamentre ad una aqua.

[u.r. 09.01.2009]