DETESTARE v.

0.1 detestando, detestare, detestari, detestasti, detestata, detestateli, detestato, detestava, detesti, detesto, ditestata.

0.2 DEI s.v. detestare (lat. detestari).

0.3 Guittone, Rime (ed. Egidi), a. 1294 (tosc.): 1.

0.4 In testi tosc.: Guittone, Rime (ed. Egidi), a. 1294 (tosc.); Disc. Spir., a. 1342 (pis.); Matteo Villani, Cronica, 1348-63 (fior.).

In testi sic.: Accurso di Cremona, 1321/37 (mess.).

0.7 1 Respingere la testimonianza. 2 Proferire parole blasfeme, imprecare. 3 Considerare con odio o con disprezzo.

0.8 Ilde Consales 02.05.2005.

1 Respingere la testimonianza.

[1] Guittone, Rime (ed. Egidi), a. 1294 (tosc.), son. 234.5, pag. 264: Ché 'l rame, se 'l nomi auro, io tel detesto, / e l'auro rame anco nel falso stia.

2 Proferire parole blasfeme, imprecare.

[1] <Cavalca, Disc. Spir., a. 1342 (pis.)>, cap. 22, pag. 173.15: La seconda volta negò giurando: la terza detestando...

3 Considerare con odio o con disprezzo.

[1] Accurso di Cremona, 1321/37 (mess.), L. 4, cap. 3, vol. 1, pag. 165.6: chascunu homu discretu ananti vuria commu Fabriciu, qui detestava lu delectu...

[2] Matteo Villani, Cronica, 1348-63 (fior.), L. 8, cap. 2, vol. 2, pag. 138.12: elli [[...]] cominciò a detestare i vizii, e massimamente l'usura...