DIRUPATAMENTE avv.

0.1 derropatamente, dirupatamenti.

0.2 Da dirupato.

0.3 Destr. de Troya, XIV (napol.): 1.

0.4 In testi mediani e merid.: Destr. de Troya, XIV (napol.).

In testi sic.: Accurso di Cremona, 1321/37 (mess.).

0.6 N Doc. esaustiva.

0.7 1 In modo rapido, impetuoso e scomposto, come da una discesa a precipizio.

0.8 Roberta Maschi 16.11.2004.

1 In modo rapido, impetuoso e scomposto, come da una discesa a precipizio.

[1] Destr. de Troya, XIV (napol.), L. 11, pag. 122.20: li habitaturi di quillo castiello tutti se mossero all'arme e derropatamente vennero a la marina credendonosse de restringere li Grieci che non scendessero in terra.

[2] Accurso di Cremona, 1321/37 (mess.), L. 5, cap. 4, vol. 2, pag. 41.5: cussė urtaru insembla di pecti di cavalli dirupatamenti que insemblame[n]ti firendusi di l'asti l'un et l'altru firutu di murtali plaga caderu morti a terra.