ESPROBITARE v.

0.1 sprobitao.

0.2 Da esprobare.

0.3 St. de Troia e de Roma Laur., 1252/58 (rom.): 1.

0.4 Att. unica nel corpus.

0.7 1 Biasimare aspramente.

0.8 Rossella Mosti 13.06.2006.

1 Biasimare aspramente.

[1] St. de Troia e de Roma Laur., 1252/58 (rom.), pag. 109.17: Et uno servo de Bruto lo sappe e dixe tutto lo facto ad Bruto e Bruto fece libero lo servo e fecelo soa reda e li filioli cazao e sprobitao. || Cfr. Liber Yst. Rom., p. 109: Ğet in heredem instituit et proprios filios iussit necariğ.

[u.r. 14.12.2017]