DISTRÙDERE v.

0.1a: destruderà , destruderaveno, destrudì, destrudinu, destrudiri, distrudinu, distrudiri.

0.2 Lat. destruere, con epentesi di d.

0.3a Vang. venez., XIV pm.: 1.

0.4 Non att. nel corpus.

0.6N Doc.: cit. tutti i testi.

0.71 Lo stesso che distruggere.

0.8Pär Larson 10.03.2009.

1 Lo stesso che distruggere.

[1] a Vang. venez., XIV pm., Matt., cap. 22, pag. 88.13: [7] Et lo re oldì questo che elli aveva fato, sì fo molto choroçado, et mandà la soa hoste et 'la destrudì questi omicidiali et arse et bruxà le soe çitade.

[2] a Vang. venez., XIV pm., Luc., cap. 20, pag. 286.11: Que ge farà doncha lo segnor de la vigna? [16] Ello vignerà et destruderà li cultivedori, et darà la vigna ad oldri».

[3] a Libru di li vitii et di li virtuti, p. 1347/52-a. 1384/88 (sic.), cap. 40, pag. 33.20: Altri sunu comu in spica, li quali beni florisinu et beni fanu a Deu et a lu mundu, et quisti guardanu illi di battiri zo est abbassari luru beni et distrudiri a luru potiri.

[4] a Libru di li vitii et di li virtuti, p. 1347/52-a. 1384/88 (sic.), cap. 44, pag. 42.20: Quisti sunu mastri usurari: di tali peccatu non sonu quitti li alti homini ki teninu li caursini et li prestaturi ki prestanu et destrudinu li paisi et prendinu meritu et gui[da]rdunu grandi...