CANZONIERE s.m.

0.1 canzoneri, canzonero, canzunerius.

0.2 Da canzone.

0.3 Cielo d'Alcamo, Contrasto, 1231/50 (sic.>tosc.): 1.

0.4 In testi tosc.: Chiaro Davanzati, XIII sm. (fior.).

In testi sic.: Senisio, Declarus, 1348 (sic.).

0.6 N Doc. esaustiva.

0.7 1 Chi compone canzoni o opere poetiche (con connotazione spregiativa).

0.8 Giulio Vaccaro 14.05.2009.

1 Chi compone canzoni o opere poetiche (con connotazione spregiativa).

[1] Cielo d'Alcamo, Contrasto, 1231/50 (sic.>tosc.), 39, pag. 179: Aquìstati riposa, canzoneri: / le tue parole a me non piac[c]ion gueri.

[2] Chiaro Davanzati, XIII sm. (fior.), son. D. 2.9, pag. 385: Per te lo dico, novo canzonero, / che ti vesti le penne del Notaro / e vai furando lo detto stranero: / sì co' gli agei la corniglia spogliaro, / spoglieriati per falso menzonero, / se fosse vivo, Iacopo notaro.

[3] Senisio, Declarus, 1348 (sic.), 187r, pag. 137.10: Nugor aris... truffas dicere, turpe loqui; unde Nuge arum... truffe vel verba ociosa; Nugosus a um, idest plenus nugis vel truffis; unde Nugas cis... qui assidue loquitur truffas ...; Nugacio onis.... verbum truffatorium; unde Nugose... idest cum truffa; unde Nuga ge. idest truffa ...; Nugiparus a um... idest ca[n]zunerius, qui preparat nugas.