0.1 ghign, ghigni, ghigno, guigno.
0.2 Da ghignare.
0.3 Bonvesin, Volgari, XIII tu.d. (mil.): 1.
0.4 In testi tosc.: Cecco Angiolieri, XIII ex. (sen.).
In testi sett.: Bonvesin, Volgari, XIII tu.d. (mil.); Anonimo Genovese (ed. Cocito), a. 1311.
0.7 1 Riso beffardo e malevolo.
0.8 Demetrio S. Yocum 29.12.2010.
[1] Bonvesin, Volgari, XIII tu.d. (mil.), De scriptura nigra, 523, pag. 118: Eo olz li plang dri miseri e li ghign del foleto: / Com quist en soz lamenti, ke 'm fan star gram e breto.
[2] Bonvesin, Volgari, XIII tu.d. (mil.), De scriptura nigra, 536, pag. 119: E li ghign dri demonij dond eo sont mo afrangio.»
[3] Cecco Angiolieri, XIII ex. (sen.), 94.7, pag. 212: Ed è sì forte la mia mente assisa, / che prima me lassarei franger l'ossa, / che ad un sol ghigno io facesse mossa, / tanto son dagli spiriti 'n recisa.
[4] Anonimo Genovese (ed. Cocito), a. 1311, 143.72, pag. 601: Per re' guardo o riso o guigno, / desdexeiver zogo e cingno, / re' desideri o voluntae, / ê le corpe chi son stae, / o quanti conpagnoni tu ài / avuo o miso in questi guai / ê le ree ovre qui son ordie / de quele soz[e] vilanie!
[u.r. 12.05.2011]