FRANCHIRE v.

0.1 franchia, franchio.

0.2 Da franco (o forse fr. ant. franchir).

0.3 Anonimo Genovese (ed. Cocito), a. 1311: 1.

0.4 In testi sett.: Anonimo Genovese (ed. Cocito), a. 1311.

N Att. solo gen.

0.6 N L'att. in Anonimo Genovese potrebbe anche avere valore di agg. (cfr. Aprosio, Vocabolario s.v. franchìo).

Doc. esaustiva.

0.7 1 Rendere libero (da un vincolo, da un impedimento). [In partic., in contesto religioso].

0.8 Emiliano Picchiorri 18.05.2010.

1 Rendere libero (da un vincolo, da una dipendenza). [In partic., in contesto religioso].

[1] Anonimo Genovese (ed. Cocito), a. 1311, 16.387, pag. 194: Lì se comenza a covenir, / per onorà la sepultura, / tanti angeri no se pò dir, / lo conito n[e] fo senza mesura, / cantando com devotion / l'overa de De' compia / de l'umana generaciom, / chi per tâ morte era franchia.

[2] Tratao peccai mortali, XIII ex.-XIV m. (gen.), De la vera fermeza, vol. 1, pag. 129.18: che Deo sì li à franchio, p(er) gracia e p(er) vertue, da la s(er)vitudem de lo diavo e de peccay, che elli no som s(er)vi nì a oro, nì a 'rgento, nì a lor carne, nì a 'lcum bem temporà che la morte pò levar.