0.1 unio.
0.2 Lat. tardo unio (DEI s.v. unioni).
0.3 Intelligenza (ed. Berisso), XIII/XIV (tosc.): 1.
0.4 In testi tosc.: Intelligenza (ed. Berisso), XIII/XIV (tosc.); F Sacchetti, Lapidario, XIV ex. (fior.).
0.6 N Cfr. Plinio, Nat. Hist. 9.54 [109]: «Cetero in aqua mollis unio, exemptus protinus durescit» e 9.56 [112]: «ut nulli duo reperiantur indiscreti: unde nomen unionum Romanae scilicet inposuere deliciae»; cfr. inoltre Isidoro, Etym., 16, 10, 1: «Ex quibus margaritis quidam uniones vocantur» e infine Marbodo, De lapidibus, cap. L: «De unione (sive margaritis)».
0.7 1 [Min.] Perla (unica).
0.8 Sara Ravani 03.06.2011.
[1] Intelligenza (ed. Berisso), XIII/XIV (tosc.), 53.5, pag. 24: Ed čvi Unio, ch'č candid' a vedere, / in Brettagni' e ['n] mar d' Indď' č nnasc[i]uta.
[2] F Sacchetti, Lapidario, XIV ex. (fior.), par. 49: Unio, si truova in Brettagna; č candido a vedere. || Gigli, F.Sacchetti, p. 266.
[u.r. 17.10.2013]