GINIZZA s.f.

0.1 geniza, ginicza, giniza.

0.2 Lat. volg. *junicia, prob. attraverso la mediazione del fr. génisse (VES s.v. jinizza).

0.3 Senisio, Declarus, 1348 (sic.): 1.

0.4 Att. solo in Senisio.

0.5 Per la concentrazione in area sic. cfr. AIS VI 1048 'la manza'.

0.6 N Doc. esaustiva.

0.7 1 [Zool.] Lo stesso che giovenca.

0.8 Diego Dotto 30.03.2012.

1 [Zool.] Lo stesso che giovenca.

[1] Gl Senisio, Declarus, 1348 (sic.), 148v, pag. 67.8: Iunix cis... invencus vel iuvenca, que dicitur gencus vel geniza, quia, iam crescens in bove, iencus iuvare incipit.

[2] Gl Senisio, Declarus, 1348 (sic.), 37v, pag. 68.12: Buccula... vacca iuvenis, que dicitur ginicza.

[3] Gl Senisio, Declarus, 1348 (sic.), 307r, pag. 68.13: Vagula le... iuvencha, que dicitur giniza, quia semper per campum vagatur.

[4] Senisio, Caternu, 1371-81 (sic.), vol. 2, pag. 413.1: Item per la parti sua di una giniza, la quali prise ipsu di lu comuni, tr. vj.

[u.r. 02.04.2012]