PRATIVO agg.

0.1 pradiva, prativa; a: praiva.

0.2 Lat. prativus (DELI 2 s.v. prato).

0.3 a Doc. ver., p. 1268: 1; Doc. bologn., 1287-1330, [1330]: 1.

0.4 In testi sett.: a Doc. ver., p. 1268; Doc. bologn., 1287-1330, [1330]; Doc. moden., 1353; Doc. imol., 1362; a Doc. ravenn., 1372.

0.6 N Doc.: cit. tutti i testi.

0.7 1 [Detto di un terreno:] coltivato a prato.

0.8 Rossella Mosti 11.01.2012.

1 [Detto di un terreno:] coltivato a prato.

[1] a Doc. ver., p. 1268, pag. 286.20: Ancora un campo de t(er)ra araora e praiva che çaso en la (con)trà de P(r)adecallo e è dui ca(m)pi...

[2] Doc. bologn., 1287-1330, [1330] 12, pag. 73.26: peça una de tera prativa de tredexe tornadure e la quarta parte d'un'altra tornadura...

[3] Doc. moden., 1353, par. 14, pag. 197.36: Anchora una peça de tera prativa de V biolche o quatro la se sia, posta in la tera de Cugnente...

[4] Doc. imol., 1362, pag. 333.27: Item una peza de tera pradiva e buschiva in lo teretuorio d'Imola...

[5] a Doc. ravenn., 1372, pag. 455.34: It(em) una peçça d(e) t(er)ra p(ra)ti(v)a d(e) iiij tor(nadure) posta in lo dicto pleve(r)o apé del fossado d'i Vilani (et) gli aredi d(e) Be(n)vegnudo d'i Fer(r)i etc.

[6] a Doc. ver., 1378 (3), pag. 373.8: Ite(m) che uno fito de XXIIIJ lb. de dnr. e de doe lb. de pevro che se de' pagaro p(er) certa qua(n)tità de te(r)ra p(r)aiva che è en Ponton de Paquara...

[u.r. 22.05.2018]