PÒRFIRO s.m.

0.1 porfiro, porphiro.

0.2 Lat. mediev. porphyrum.

0.3 Miracole de Roma, XIII m. (rom.): 1.

0.4 Att. solo in Miracole de Roma, XIII m. (rom.).

0.6 N Doc. esaustiva.

0.7 1 [Min.] Lo stesso che porfido.

0.8 Sara Ravani 10.04.2012.

1 [Min.] Lo stesso che porfido.

[1] Miracole de Roma, XIII m. (rom.), 2, pag. 562.30: In paradiso de Santo Pietro ene lo Cantaro, lo quale fece Simachus papa. Et fo adhornato de colopne de porphiro. Et intorno era de tabole de marmo.

[2] Miracole de Roma, XIII m. (rom.), 5, pag. 565.2: Et ne lo giro de mieso fo lo pilo de lo porfiro de Adriano, lo quale stao in Laterani et iaceve Innocentio papa ij.o. Et lo copertime stao in paradiso de Santo Pietro, sopre lo pilo de lo Profecto.

[u.r. 12.12.2017]