PACIETI s.m.pl.

0.1 pacieti.

0.2 Lat. Paciaeci.

0.3 Accurso di Cremona, 1321/37 (mess.): 1.

0.4 Att. solo in Accurso di Cremona, 1321/37 (mess.).

0.6 N Doc. esaustiva.

0.7 1 [Per errore di copia del lat. Paciaeci:] abitanti della città siciliana di Paceco.

0.8 Rossella Mosti 18.06.2013.

1 [Per errore di copia del lat. Paciaeci:] abitanti della città siciliana di Paceco.

[1] Accurso di Cremona, 1321/37 (mess.), L. 5, cap. 4, vol. 2, pag. 36.13: Facendu pattu et convingna cu li Pacieti que vuy aucidirissivu Epastu tyrannu, lu quali avia aucisu lur patri... || Cfr. Val. Max., V, 4, ext. 3: «a Paciaecis pacti, ut eorum patris interfectorem Etpastum gentis suae tyrannum occideretis..».

[2] Accurso di Cremona, 1321/37 (mess.), L. 5, cap. 4, vol. 2, pag. 36.19: Ca cu li vostri medemmi mani filyastivu a li Pacieti lur vinditta, zò facistivu et a Epastu pena et a vostru patri et a vostra matri li lur alimenti, et a vuy gluriusissimi facti. || Cfr. Val. Max., V, 4, ext. 3: «isdem enim manibus paciaecis ultionem, etpasto poenam, genitoribus nutrimenta».