TIREATRI s.m.pl.

0.1 tireatri.

0.2 Lat. Thyreatis.

0.3 Accurso di Cremona, 1321/37 (mess.): 1.

0.4 Att. unica nel corpus.

0.7 1 [Da incomprensione del testo lat.:] abitanti della cittą argiva di Tirea.

0.8 Giulio Vaccaro 22.12.2017.

1 [Da incomprensione del testo lat.:] abitanti della cittą argiva di Tirea. || V. anche s.v. tireazi.

[1] Accurso di Cremona, 1321/37 (mess.), L. 3, cap. 2, vol. 1, pag. 114.9: 28. La terra di li Tireatri pari pluy larga di laudi ca di tenimentu per la bella batalya qui fici Otriades et per la sua bella morti; lu quali Otriades cu li littiri scritti di lu sou sangui ripurtau per titulu di triumphu skittu poy di sua morti la vittoria levata per issu a li jnimici. || Cfr. Val. Max., III, 2, ext. 4: «Othryadae quoque pugna pariter ac morte speciosa Thyreatium laude quam spatio latius solum cernitur. qui sanguine suo scriptis litteris dereptam hostibus uictoriam tantum non post fata sua in sinum patriae cruento tropaei titulo retulit.».