VECCHIARINO agg.

0.1 vecharini, vecharinu.

0.2 Da vecchio 1.

0.3 Accurso di Cremona, 1321/37 (mess.): 1.

0.4 Att. solo in Accurso di Cremona, 1321/37 (mess.).

0.6 N Doc. esaustiva.

0.7 1 Caratteristico, proprio di un vecchio.

0.8 Aurelio Malandrino 05.12.2018.

1 Caratteristico, proprio di un vecchio. || Traduce il lat. senilis.

[1] Accurso di Cremona, 1321/37 (mess.), L. 5, cap. 4, vol. 2, pag. 46.9: Aristotili lu quali, apena guardandu li reliquij di la summa vita in summu ociu di litiri per vecharini arapati membri, cussì valentimenti travalyau per la saluti di la sua...

[2] Accurso di Cremona, 1321/37 (mess.), L. 3, cap. 8, vol. 1, pag. 140.33: jamà non farai que eu per quistu meu pocu et vecharinu sangui judiki a Mariu per inimicu publicu...