TRIONFATIVO agg.

0.1 triumphativa.

0.2 Lat. mediev. triumphativus.

0.3 Sposiz. Pass. s. Matteo, 1373 (sic.): 1.

0.4 Att. unica nel corpus.

0.7 1 Che ottiene una gloriosa vittoria.

0.8 Irene Angelini 13.12.2020.

1 Che ottiene una gloriosa vittoria.

[1] Sposiz. Pass. s. Matteo, 1373 (sic.), cap. 21, par. 5, vol. 2, pag. 79.11: [[la passioni di lu salvaturi nostru Iesu Cristu]] comu triumphativa di la morti, di lu mundu, di lu dimoniu...