ONORIFICABILITUDINITÀ s.f.

0.1 honorificabilitudinitate.

0.2 Lat. mediev. honorificabilitudinitas.

0.3 Framm. De vulg. eloq., a. 1306 (fior.): 1.

0.4 Att. unica nel corpus.

0.6 N Parola di dodici sillabe usata come esempio ortografico.

0.7 1 [Gramm.] Qualità di ciò che dà prestigio.

0.8 Giovanni Lacava 01.10.2021.

1 [Gramm.] Qualità di ciò che dà prestigio.

[1] Framm. De vulg. eloq., a. 1306, L. 2, cap. 7, parr. 4-6, pag. 1468.5: Posset adhuc inveniri plurium sillabarum vocabulum sive verbum, sed quia capacitatem omnium nostrorum carminum superexcedit, rationi presenti non videtur obnoxium, sicut est illud honorificabilitudinitate, quod duodena perficitur sillaba in vulgari et in gramatica tredena perficitur in duobus obliquis.