REGOROSO s.m.

0.1 regoroso.

0.2 Cfr. lat. *rotulare (cfr. Marri, Bonvesin, s.v. regoroso, che rinvia a REW 7396).

0.3 Bonvesin, Volgari, XIII tu.d. (mil.): 1.

0.4 Att. solo in Bonvesin, Volgari, XIII tu.d. (mil.).

0.5 Locuz. e fras. a regoroso 1.1; in regoroso 1, 1.1.

0.7 1 Locuz. avv. In regoroso: rotolando. 1.1 Fig. Locuz. avv. A, in regoroso: in modo disordinato, senza controllo.

0.8 Elisa Guadagnini; Giulio Vaccaro 05.12.2019.

1 Locuz. avv. In regoroso: rotolando. || (Marri, Bonvesin, s.v. regoroso).

[1] Bonvesin, Volgari, XIII tu.d. (mil.), De scriptura nigra, 67, pag. 103: Ora ric, ora povero e ora gramezoso, / On k'el ha fam on sedhe on k'el è vergonzoso, / La rodha no ha stao, va sempre in regoroso: / Ora ridhe, ora planze e ora fi dagnoso.

1.1 Fig. Locuz. avv. A, in regoroso: in modo disordinato, senza controllo. || (Marri, Bonvesin, s.v. regoroso).

[1] Bonvesin, Volgari, XIII tu.d. (mil.), De die iudicii, 312, pag. 207: Anchora è grand miraculo ke 'l Patre glorïoso / Ai peccaor del mondo è tanto pïatoso / K'el no i reversa tugi il carcer tenebroso, / Quand i fan tang peccai e van in regoroso.

[2] Bonvesin, Volgari, XIII tu.d. (mil.), Vita beati Alexii, 186, pag. 297: Quand el fo intrao in nave, e un vent rabïoso / Al port de Roma á volto la nav a regoroso.