INDÓTTO (3) s.m.

0.1 induto.

0.2 Lat. inductus.

0.3 Cronica deli imperadori, 1301 (venez.): 1.

0.4 Att. unica nel corpus.

0.7 1 Lo stesso che incitamento.

0.8 Luca Barbieri 30.11.2021.

1 Lo stesso che incitamento.

[1] Cronica deli imperadori, 1301 (venez.), pag. 196.31: Questo per la perfection dele vertů etiamdio dali Barbari molti vegniva amado; onde molta zente a so induto, lassando li errori dele ydole, a Cristo se convertě. || Cfr. Mart. Pol., Chron., p. 453: «Unde multe gentes ad ipsius inductum, relictis erroribus et ydolis, ad Christum converse sunt».