SANGUILENTATO agg.

0.1 sanguilentata, sanguilentati, sanguilentatu.

0.2 V. sanguilentare.

0.3 Accurso di Cremona, 1321/37 (mess.): 1.

0.4 Att. solo in Accurso di Cremona, 1321/37 (mess.).

0.6 N Voce redatta nell'ambito del progetto VSM.

Doc. esaustiva.

0.7 1 Sporco di sangue.

0.8 Rossella Mosti 16.10.2022.

1 Sporco di sangue.

[1] Accurso di Cremona, 1321/37 (mess.), L. 2, cap. 2, vol. 1, pag. 80.10: Ca issu talyau li mani di tutti quilli qui erannu stati fuyuti a li jnimici [[...]] Adonca li mani ki foru rebelli, talyati da li lur corpi et gitati a la terra sanguilentata, foru amagistramentu a l'altri que non scutiyassiru di far lu semelyanti.

[2] Accurso di Cremona, 1321/37 (mess.), L. 6, cap. 2, vol. 2, pag. 67.2: ma, dementre que eu stava locu, eu vitti Gayu Neyu Domiciu sanguilentatu et plangendu que issu, essendu natu di summu lignaiu et di multu integra vita et amantissimu a la patria, in issu lu fluri di la sua iuventuti era statu aucisu per to cumandamentu...

[3] Accurso di Cremona, 1321/37 (mess.), L. 9, cap. 2, vol. 2, pag. 198.25: Li lamentaciuni di li quali ricippiru li timurusi aurichi di la citati, ma li lur corpi strazzati con ferru ricippi lu Tiviri; et non putendu sustiniri tantu carigu fu constrictu di carriarli cu li sanguilentati aqui.