MIRICE s.f.

0.1 meriche, mirice, miriche, mirici.

0.2 Lat. myrica, gr. myrike (Nocentini s.v. mirica).

0.3 Simintendi, a. 1333 (tosc.): 1.

0.4 In testi tosc.: Simintendi, a. 1333 (tosc.); Arte Am. Ovid. (A), XIV pm. (pis.).

In testi sett.: Arte Am. Ovid. (D), a. 1388 (ven.).

0.5 Locuz. e fras. sperare che le merici portino pomi 1.1.

0.7 1 [Bot.] Lo stesso che tamerice. 1.1 Fras. Sperare che le merici portino pomi: riporre speranza in un fatto impossibile.

0.8 Francesca Sandri 15.09.2023.

1 [Bot.] Lo stesso che tamerice.

[1] Simintendi, a. 1333 (tosc.), L. 10, vol. 2, pag. 224.10: e furonvi gli agevoli corilli, [[...]] e' salci che nascono sopra a' fiumi, e l'aquatica lotos, e 'l busso che sempre sta verde, e le sottili mirici... || Cfr. Ov., Met., X, 97: «amnicolaeque simul salices et aquatica lotos / perpetuoque virens buxum tenuesque myricae».

[2] Arte Am. Ovid. (A), XIV pm. (pis.), L. III, pag. 132.19: La selva non alta fa bosco, li arbori cuopreno l'erba; quine aulisceno rosmarino e loro e la nera mortella, e lo busso con non ispesse foglie e le fraire mirice e li sottili citici e l'ornato pino. || Cfr. Ov., Ars am., III, 691: «Nec densum foliis buxum fragilesque myricae, / Nec tenues cytisi cultaque pinus abest».

1.1 Fras. Sperare che le merici portino pomi: riporre speranza in un fatto impossibile.

[1] Arte Am. Ovid. (D), a. 1388 (ven.), L. I, pag. 502.7: Se algun spera quella cosa, spere le meriche portar pome e domande lo miel en meço li fiumi. || Cfr. Ov., Ars am., I, 747: «Siquis idem sperat, laturas poma myricas / Speret, et e medio flumine mella petat».