PARABORDONE s.m.

0.1 paraburduni.

0.2 Da bordone 1.

0.3 Accurso di Cremona, 1321/37 (mess.): 1.

0.4 Att. unica nel corpus.

0.7 1 Trave, asse di legno.

0.8 Elisa Donda 22.09.2023.

1 Trave, asse di legno.

[1] Accurso di Cremona, 1321/37 (mess.), L. 9, cap. 2, vol. 2, pag. 203.9: 11. Ca issu fici impliri di ciniri unu locu inturniatu di alti pariti et misi da supra unu paraburduni da l'una pariti a l'altra. Et, quandu avianu ben manyatu et ben bivutu, issu li fachia mittiri supra quillu burduni, da lu quali issi, agravati di sonnu, cadianu in quillu insidiusu munzellu di chiniri. || Cfr. Val. Max., IX, 2.ext., 6: «superpositoque tigno prominente».